Poezii Nicolae Caratana - Fãrshãrotslji

Muntsã pisti muntsã s-analtsã.
Sum vinturi shi livã muntsãlj sunt psaltsã.
Muntsãlj a noshtri zghilescu,
muntsãlj a noshtri fac polim,
cã eta-atsea veaclji dit Muntili Elim
prindea s-aibã loc pi un munti-armãnescu.

Pishtireali shi chetri, nã cheatrã ti-adar,
shi-ts pari cã eshti Dumnidzãu-picurar.
Cãndu greaua furtunã ãlj frandzi tu boie,
canda aurlã shi cad tu surpat,
cã nu pi Muntili Ararat,
ma pri nãsh prindea sã s-alinã cãravea al Noe.

Cãndu dzadi s-aprindu, di fuldzir, pi plai,
zbor di blisteami pitrec tu nior,
cã d-iu sã zburascã pi nã ciumã di-a lor,
Dumnidzãu zburã pi Muntsãlj Sinai.

Pi muntsãlj aeshti, munts di fãrmac,
munts di dureari, munts-rugãciuni,
cãlivili, turmã-agãrshitã di-un trac*
s-atrapsirã-analtu ca tu surghiuni.

Ma luna cãnd easi sh-lj-aundzi cu-asimi,
canda chirurã ãn tser tu-anãltsimi,
canda alinã, canda dipunã
tu itsi firidã na trãmbã di lunã.

Itsi firidã, spindzuratã di grendã
adutsi cu nãsã unã ligendã,
aoatsi la stãnjuri, tor dupa tor,
iu baladi s-amintã, s-amintã shi mor.

Cãndu toamna niorlji, sazmi pi dzeani,
shi iarba acatsã mãrdzeali sh-rudzinã,
dzadili, anghilj cãdzuts fãrã peani,
anghilj tsi birã canjinã,
picurari tu tãmbãri, muljeri tu cãndushi,
canda tu suflit lã trec cu lãhtari
piturniclji, vulturi, lãndãrushi,
di fudzi tu-arniu ãntreaga falcari.

Cãlivili, vedz-li, surati cu noaptea,
cãrvanea, diparti, imnãndalui greu,
canda strãbati dzua a shaptea,
dzua di biblii al Dumnidzãu.

Fãlcãrili-aesti cu calj shi cu tendi,
ashi cum dipunã anarga pri cali,
canda vin dit chirute ligendi,
chiruti religii shi religii nali.
Primuveara apoi va s-discalicã iar
pi muntili-analt cu pãrmit-picurar,
pãrmit cari furlj ãlj vatãmã botsli.

Shi mor shi si ngroapã tu el fãrshãrotslji.