Poezii Spiru Fuchi - Si-adunarâ unâ-oarâ Rămăńiľi

Si-adunarâ unâ-oarâ Rămăńiľi
ma mulţâľi cu ocľiľi lâcrimaţ,
vidzurâ catandisea ş-dzâsirâ:
“-Ma buńi di noi sântu alanţ?”

Si-află unu Rămănu ţi maşi
ti cumandâ avea amintatâ
aynusii cu mutrearea a lui
luńina a noastrâ slabâ:

Nâ spusi cu pirifańi flambura
cu cruţi şi linii yalani,
“Aestâ easti calea a noastrâ,
câ aşi-e ş-calea ali bani…”

Lu acumpârâ soarili a nostru
ş-vindi paşapoartili ali noapti,
ľi ahârdzimu cľeaea ali limbi
s-nâ ncľidâ tu casa ali moarti…

Aşi-ncľişi cumu himu
nâ adunămu ca fraţ ş-ca soţ,
vremu si-alidzemu capidanlu a nostru
ma Rămăńiľi capidańi sântu toţ!

Ma si-aflâ unu Rămănu s-dzâcâ:
“Nu voi Rămăńi ta s-vâ ncaciu,
ma si-ascâpămu soia a noastrâ
capidanu si-avemu Balamaci!”

Ma Rămăńiľi apunâ caplu
câ lu-au capidanlu mprostu,
dupu uşâ ntruľiseaşti cuţutili,
s-bileascâ zborlu a nostru!

Si ribilipsirâ tu cathişou ndoi
ş-nchisirâ si-adarâ alumtâ,
bumbunidzarâ zboarili cu pathu
ma tu soni u turnarâ tu numtâ!

Plubirlu a zboariloru anvili
plantili veardi şi xeani
viţińiľi nâ spunu câ yiurundii
nu poţ s-faţ fârâ crătani…

Pâpsirâ Rămăńiľi di-unâoarâ
aduchirâ câ nu-avea Locu,
alâsarâ s-caftâ râdzâtińili
adhyiafurirâ îşi si-aflâ şi la focu!

Si sculă di-apoea unu mâlâyaru
gionili cu ocľiulu taha aspâratu:
“Ţi patridhâ câftaţ lai fraţ,
cându Loclu e tutu mpârţatu!

Ş-câdzurâ tu unu zboru si s-ducâ
tu unu Luţeafiru di-tu lumea analtâ,
ma cându si-aflarâ toţ tu-unu zboru
lu-avea dzâsâ tu unâ limbâ altâ!